Бирелгэн сыйфатларны артыклык дэрэжэсенэ куеп яз. Язгы .тугэрэк .жэйге. тоз .козге кышкы. конгырт .тозлы....

Артыклык дәрәҗәсе — сыйфатларның чагыштыру дәрәҗәләре арасында иң югары дәрәҗәсен белдерүче форма. Ул бер әйбернең яки күренешнең сыйфатын башкалардан өстен итеп күрсәтү өчен кулланыла. Артыклык дәрәҗәсен ясау өчен татар телендә төрле ысуллар кулланыла. Әйдәгез, бирелгән сыйфатларны артыклык дәрәҗәсенә куеп карыйк:

1. Язгы → Иң язгы (мәсәлән: "Бу иң язгы көн иде.")
2. Түгәрәк → Иң түгәрәк (мәсәлән: "Әлеге өстәл иң түгәрәк формада ясалган.")
3. Җәйге → Иң җәйге (мәсәлән: "Бу күлмәк иң җәйге стильдә.")
4. Тоз → Иң тоз (мәсәлән: "Җир тозлы, ләкин әлеге урын иң тоз.")
5. Көзге → Иң көзге (мәсәлән: "Әлеге урман иң көзге төсле күренә.")
6. Кышкы → Иң кышкы (мәсәлән: "Ул иң кышкы пейзажны тасвирлый.")
7. Коңгырт → Иң коңгырт (мәсәлән: "Шушы төсләрнең иң коңгырты ошый.")
8. Тозлы → Иң тозлы (мәсәлән: "Бу ризык иң тозлы булып чыкты.")
9. Җилле → Иң җилле (мәсәлән: "Бүгенге көн иң җилле булды.")
10. Кәкре → Иң кәкре (мәсәлән: "Әлеге юл иң кәкре булып тора.")

Искәрмәләр:

• Сыйфатларга "иң" кушымчасы өстәп артыклык дәрәҗәсе ясала.
• Контекстка карап, җөмләнең мәгънәсе үзгәрергә мөмкин.
• Әгәр сыйфатларны чагыштыру кирәк булса, "түгәрәкрәк", "җиллерәк" кебек чагыштыру дәрәҗәләрен дә кулланырга мөмкин.

Артыклык дәрәҗәсен дөрес куллану өчен җөмлә структурасына игътибар итү мөһим.

Бирелгән сыйфатларны артыклык дәрәҗәсенә куеп язганда, аларның мәгънәсе үзгәрә һәм конкрет контекстта чагылыш таба. Артыклык дәрәҗәсендә сыйфатлар, гадәттә, "иң" яки "иң аз" сүзләре белән кулланыла.

1. Язгы - иң язгы
2. Түгәрәк - иң түгәрәк
3. Жәйге - иң жәйге
4. Тоз - иң тозлы
5. Көзге - иң көзге
6. Кышкы - иң кышкы
7. Көнгырт - иң көнгырт
8. Тозлы - иң тозлы
9. Жилле - иң жилле
10. Кәкре - иң кәкре

Бу сыйфатларны артыклык дәрәҗәсендә куллану, аларның бер-берсенә карата чагыштырмалыгын күрсәтергә мөмкинлек бирә. Мәсәлән, "иң кышкы" - ул кышның иң характерлы, үтемле сыйфатын белдерә. "Иң тозлы" - ул тозның иң көчле, сизелерлек дәме булган ризыкка карата әйтелә.

Шулай итеп, артыклык дәрәҗәсендә сыйфатларны куллану, безгә конкрет предметларны, вакыйгаларны яки күренешләрне үзара чагыштырырга һәм аларның үзенчәлекләрен ачыкларга мөмкинлек бирә.