Көз – ул бик матур һәм серле фасыл. Агачлар яфракларын сары, кызыл һәм алтын төсләргә алыштыра. Көннәр суыта башлый, һава салкынлаша. Көзге яңгырлар булып, яфраклар җиргә төшә. Әмма бу вакытта да табигатьнең гүзәллеге соклангыч. Көздә күп кенә кошлар җылы якларга күченә. Урманда гөмбәләр үсә, һәм аларны җыю – бик кызыклы шөгыль. Ул вакытта көннәр кыскара, кичләр озынайган саен килә. Көз – ул уңыш җыю вакыты да. Бакчаларда күп мул уңыш җыела, һәм кешеләр кышка азык запасларын әзерли. Көздә табигать өчен ял итү һәм яңадан язга әзерләнү вакыты да.